معنی کلمات  درس 15 فارسی ششم ابتدایی

1-    جور : ظلم وستم

2-    زار : ناتوان ضعیف

3-    بیخ وبن : ریشه بنیاد

4-    موسم : فصل وقت هنگام

5-    حاصل : میوه ثمر

6-    توده : تپه پشته

7-     هیمه : هیزم

8-    آوخ : آخ افسوس

9-    آتشگر : آتش افروز روشن کننده آتش

10-                       ادبار : بدبختی سیه روزی

11-                       خوار : پست حقیر

12-                       فرجام : عاقبت کار پایان

13-                       دهقان: کشاورز

14-                       سزاوار : شایسته

15-                       جاهل : نادان

16-                       فلان : اشاره به یک شخص یا یک چیز نامعلوم

17-                       بگریست: گریه کرد

معنی شعر میوه هنر درس پانزدهم فارسی ششم

1-آیا آن قصه را شنیده اید که روزی درباغ سپیدار  از ظلم و ستم  تبر ناله ای از سر ناتوانی سر داد؟

2-که از دست تیشه ی هیزم شکن و اره ی نجار  نه ریشه برایم باقی مانده و نه شاخه

3 0-تبر آهسته به او گفت  گناه تو این بوده است که اکنون زمان میوه دادن است  اما تو میوه ای نداری.

4- تا شب صدای تبر قطع نشد و صبح در آن باغ توده ای از هیزم جمع شده بود .

5- وقتی که کشاورز تنور خود را از این هیزم ها روشن کرد سپیدار گریه کرد و دوباره گفت:

6- افسوس که تبدیل به هیزم شدم و جهان آتش افروز تن من را این چنین از آتش بدبختی سوزاند

7-شعله به او خندید که از دست چه کسی شکایت می کنی ؟ بی ارزشی تو تو را این گونه پست وحقیر کرد .

8-آن شاخه ای که رشد کند و میوه ای ندهد در نهایت شایستهی چیزی به جز سوختن نیست.

9-ثمره ی انسان دانش و حکمت است ای کسی که هنر و دانش اندوختهای اکنون زمان ارائه کردن این هنر و دانش است .

10- سخن بیهوده ای که به آن عمل نشود چه فایده ای دارد ؟ رفتار و عملت  را درست کن که سخن گفتن بدون عمل سودی ندارد.

11- اگر شب و روز و ماه و سال تو آسان و بدون کار مفیدی بگذرد . زمان پاداش گرفتن و دیدن نتیجه ی عمل کار تو دشوار می شود .

به گیتی ، به از راستی، پیشه نیست

به گیتی ، به از راستی، پیشه نیست                      زکژی بتر، هیچ اندیشه نیست

(در جهان بهتر از راست گویی کارخوبی نیست)   (از دروغ گویی و نا راستی هیچ فکری بد تر نیست)

سخن کژ ز بیچارگی است                             به بیچارگان بر،بباید گریست

(دروغ گفتن از بیچارگی است)                     (به بیچارگان باید گریه کرد)

هر ان کو که گرددبه گرد دروغ                      ستم کار خوانیمش و بی فروغ

(هر کسی که گرفتار دروغ گویی شود)            (ستم کار می دانیمش و بدون فکر)

همه نیک نامی ، به و راستی                        که کرد ای پسر ، سود در کاستی

(خوش نامی و راست گویی بهترین کار است) (ای پسر چه کسی از دروغ گویی سود برده است)

همه راستی کن که از راستی                       نیاید به کار اندرون کاستی

(راست گو باش ور است گویی کن)             (که هیچ ضرری برای ما ندارد)

گشاده است بر ما، در راستی                     چه کوبیم خیره، در کاستی؟

(چرا راست نمی گویی ؟)                          (چرا لج بازی می کنی که دروغ بگویی؟)

هر ان کس که با تو نگوید درست                بدان که او دشمن جان تو است

(هر کس که به تو دروغ می گوید)                     (بدان که دشمن جان توست)

مکن دو ستی با دروغ آزمای                     همان نیز با مرد ناپاک رای

(با کسی که دروغ می گوید دوستی نکن)         (همان گونه که با مردمان ناپاک دوستی نمی کنی)

شاعر:فردوسی

نظرات شما عزیزان:

سانای

ساعت19:45---2 ارديبهشت 1398

[وب سایت]

چرا معنی لغت های شعر(به گیتی به از راستی پیشه نیست)ننوشتین؟
لطفا بنویسین.

مهتاب

ساعت10:15---27 بهمن 1396

[وب سایت]

اصلا خوب نبود.
راضی نبودم.

ملیکا

ساعت17:19---20 فروردين 1396

[وب سایت]

عالی

ملينا

ساعت18:40---17 اسفند 1395

[وب سایت]

عاااالي

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: